...زندگی هنری من...

چهل روز پیش که پرواز کردی و داغ رویای صادقه ات را به دلمان گذاشتی کمر پدرم شکست...

سر و روی عمویم سپید شد...و

چهل روز است که کسی حتی لبخند پدربزرگ را هم ندیده...

+ادامه مطلب

سی و هفت هشت روزی می شود که عقیق مُنَقَّش به یا صاحب الزمانت شده همدم تنهاییمان...

شده شاهد گریه های برادرت...

شاهد هق هق های پدرت...

عموویی زود پرواز کردی و رفتی...

فقط کاش بودی... 

کاش...

جمعه رفتیم سر خاک عموم و تولدش و جشن گرفتیم ...

کیک، کادو، همه بودن فقط جای عموم خیلی خالی بود...

عاشق تولد گرفتن بود...

*...عمو جونم تولدت چهل و هشت سالگیت مبارک...*